Życzenia dla kapłanów.
Ustanowienie sakramentu kapłaństwa obchodzi się w Wielki Czwartek, wspominając Ostatnią Wieczerzę i słowa Jezusa: „To czyńcie na moją pamiątkę”. W ten sposób pozostaje ściśle związanie z ustanowieniem Eucharystii. Chrystus jednak już wcześniej, w trakcie swojej działalności, budował kapłaństwo urzędowe, wybierając kolegium Dwunastu Apostołów. To właśnie Apostołowie, po Jego śmierci, zajęli się tworzeniem Kościoła i głoszeniem Słowa Bożego.
Z tej okazji życzymy kapłanom pełniącym posługę w naszej parafii błogosławieństwa Chrystusa, który okazał wszystkim swą miłość na krzyżu, wielu łask Ducha Św. aby wciąż napełniał Was swą mocą oraz opieki Maryi, której jesteście umiłowanymi synami.
Niech Bóg ma Was w swej opiece w tych trudnych czasach.
Ostatnia Wieczerza dopełniła starotestamentowe obchodzenie Święta Paschy. Pascha była wyjątkowo świętym wydarzeniem dla narodu żydowskiego, które było upamiętnieniem czasu, gdy Bóg uchronił ich od plagi śmierci fizycznej i wyprowadził z niewoli egipskiej . Podczas Ostatniej Wieczerzy ze swoimi apostołami, Jezus wziął dwa symbole związane z Paschą i nadał im nowego znaczenia jako sposób upamiętnienia jego ofiary, która nas ratuje od śmierci duchowej i wyzwala nas z więzów duchowych: „I wziąwszy kielich, i podziękowawszy, rzekł: Weźcie go i rozdzielcie między sobą; powiadam wam bowiem, iż odtąd nie będę pił z owocu winorośli, aż przyjdzie Królestwo Boże. I wziąwszy chleb, i podziękowawszy, łamał i dawał im, mówiąc: To jest ciało moje, które się za was daje; to czyńcie na pamiątkę moją. Podobnie i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich, to nowe przymierze we krwi mojej, która się za was wylewa: (Ew. Łukasza 22.17-20).
Słowa Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy na temat chleba i wina są echem tego, co powiedział: „Odpowiedział im Jezus: Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie […] Ja jestem chlebem żywym, który z nieba zstąpił; jeśli kto spożywać będzie ten chleb, żyć będzie na wieki; a chleb, który Ja dam, to ciało moje, które Ja oddam za żywot świata […] Kto spożywa ciało moje i pije krew moją, ten ma żywot wieczny, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Albowiem ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem” (Ew. Jana 6.35, 51,54-55).
Również podczas Ostatniej Wieczerzy, Jezus nauczał zasad dotyczących służby i przebaczenia, gdy obmywał nogi swoim uczniom: „Wy zaś nie tak, lecz kto jest największy wśród was, niech będzie jako najmniejszy, a ten, który przewodzi, niech będzie jako usługujący. Któż bowiem jest większy? Czy ten, który u stołu zasiada, czy ten, który usługuje? Czy nie ten, który u stołu zasiada? Lecz Ja jestem wśród was jako ten, który usługuje” (Ew. Łukasza 22.26-27; Ew. Jana 13.1-20).
