Listopad jest miesiącem poświęconym wspominaniu wiernych zmarłych. Za nich modlimy się z ufnością, wiedząc, że «Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją» (Łk 20, 38). On dochowuje wierności przymierzu zawartemu z człowiekiem, przymierzu, którego nie może zerwać nawet śmierć”. (św. Jan Paweł II; 2004 r.).
1 listopada Kościół oddaje chwałę wszystkim świętym i błogosławionym oficjalnie uznanym i tym nieznanym z imienia. W drugim świątecznym dniu, w Święto Wspomnienia Wszystkich Wiernych Zmarłych, włączamy się w modlitwę w intencji tych, którzy w czyśćcu przygotowują się do chwały nieba.
Najważniejszą modlitwą zanoszoną do Boga za tych, którzy odeszli do wieczności, była zawsze i jest msza św. Już w IV w. św. Augustyn opisując w Wyznaniach ostatnie chwile życia swej matki Moniki, przekazuje nam jej ostatnią wolę. Św. Monika umierając powiedziała do swoich synów:
„To nie ważne, gdzie złożycie moje ciało. Zupełnie się o to nie martwcie ! Tylko o jedno was proszę, żebyście – gdziekolwiek będziecie – wspominali o mnie przed Ołtarzem Pańskim”.
Pamiętajmy i my o swoich bliskich zmarłych ofiarowując w ich intencji Mszę Świętą, ale również o tych za których tu na ziemi nie ma się kto modlić.
